آیت الله محمدعلی ایازی از محققین و اساتید حوزه علمیه در گفت‌وگو با خبرنگار قدس آنلاین با اشاره به مشکلات و مصائبی که طی سال گذشته شیوع ویروس کرونا برای مردم کشورمان به بار آورده است به تببین اهمیت صبر و شکیبایی در شرایط کنونی و مفهوم آن از نگاه قرآن پرداخت و تصریح کرد: اولین اهمیت صبر در بلایا و مصیبت ها، به اهمیت بازگشت ما به دین، معنویت و ارتباط انسان با خدا باز می‌گردد و مهمترین تأثیر این مسئله آرامشی است که انسان از آن بدست می‌آورد و احساس می‌کند که در زندگی خود یک پشتوانه محکم دارد، یعنی اساسا فایده مهم اعتقاد به خداوند این است که انسان احساس نکند در این عالم هستی با این وسعت تنهاست و یاری گری ندارد.

آیت الله ایازی افزود: انسان اگر احساس کند و ایمان داشته باشد که پشتوانه‌ای دارد و بی کس و کار نیست، به واسطه امیدواری و اعتمادی که از آن پیدا می‌کند، زندگی خود را قوام می‌بخشد. اینکه خداوند در قرآن فرموده است: «لاتیئسوا من رحمة الله» و ناامیدی را تقبیح می کند، به این خاطر است که یاس و ناامیدی مشکلات انسان را مضاعف می کند و توان او در برخورد و تحمل بیماری ها و مصائب را از سلب می‌کند. این مفهوم و اهمیت صبر از جنبه کلی است.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: اما در جهت خاص مفهوم اهمیت صبر، یکی از مواردی که در آیات و روایات به آن پرداخته شده این است که انسان باید در مقابل مشکلات و مصائب خویشتن دار بوده و تحمل داشته باشد؛ به عنوان مثل دو نفر بیمار و فرد مصاب را مقایسه کنید با یکدیگر که یکی صبر و خویشتن داری می‌کند و دیگری ناشکیبایی و بی تابی می‌ورزد؛ قطعاً کسی که خویشتن داری می‌کند امیدوار به آینده است و می‌داند کسی وجود دارد که او را یاری خواهد کرد، اما کسی که این خویشتن داری را ندارد، از درون و بیرون تحت فشار خواهد بود و حتی زمانی که دارو می خورد و تحت درمان است، این دوا و درمان هم اثر لازم را نخواهد داشت؛ به همین دلیل در برخی از روایات آمده است که "الصبر من الایمان کالرأس للجسد" کسی که صبر می‌کند، این صبر جزیی از ایمان اوست و به مثابه کارایی سر برای بدن است.

وی در ارتباط با مصیبت ها ومشکلات ناشی از ویروس کرونا گفت: در مواردی مانند این بیماری ها که همه گیر است، به صورت عینی مشاهده کرده ایم کسانی که صبر می‌کنند بهتر از دیگرانی که ترسیده، خودباخته شده و ناامید هستند، می‌توانند بر این مشکلات فائق آیند. پس نقش صبر این است که به انسان براساس اعتماد و توکلی که به خداوند پیدا می‌کند، نیرو و قدرت می‌بخشد و توانایی او در تحمل، برخورد و تعامل با مصیبت را افزایش می‌یابد.

آیت الله ایازی با اشاره به اینکه مشکلات ناشی از کرونا از دو جنبه محدودیت ها و مصیبت از دست رفتن عزیزان نیازمند صبوری و شکیبایی است تاکید کرد: فرض کنید دو نفر هستند که یکی صبر می‌کند و دیگری صبر نمی‌کند؛ کسی که صبر نمی‌کند فکری هم نخواهد کرد و قدرت تفکر و چاره اندیشی خود را از دست خواهد داد. کسی می‌تواند راه حل مشکل را پیدا کند که بیندیشد، اما کسی که اوضاع روحی او خراب است چگونه می تواند بیندیشد؟ اینکه ما باید مراقبت و درمان کنیم و راه های علمی و پزشکی را توجه کنیم به جای خود، اما در کنار آن باید امیدوار باشیم که این مشکلات برطرف خواهد شد و هر فردی باید با حفظ روحیه اش، به سهم خود مشکل را تدبیر کند.

استاد حوزه علمیه در پایان به نمونه هایی از بلاها و مصائب در طول تاریخ اشاره کرد و گفت: قرآن کریم دو نمونه از این بلایا را ذکر کرده و غرض هم این نبوده که فقط صبر کنند، بلکه یک نکته دارد که قابل توجه است. داستان اولی که به این موضوع اشاره می‌کند گروهی هستند که با آرامش و خوشی در کشتی نشسته‌اند و هوا بسیار خوب است، اما دفعتاً هوا طوفانی شده و دریا مواج می‌شود و همه چیز را بهم می‌ریزد. قرآن می‌فرماید در این داستان زمانی که شرایط شما خوب بود و امکانات داشتید، غفلت می کردید، ولی وقتی این مشکل حادث شد به ناگاه به  فکر خدا افتادید، در حالیکه انسان باید در همه حالات به یاد خدا و کمک دیگران باشد.

وی ادامه اد: گروه دوم افرادی هستند که علی رغم وجود تلنگر و گوشزدها، در اثر گناه، غفلت و بی توجهی گرفتار می شوند؛ مانند امروز ما که می بینیم به طور مداوم مسئولان امر گوشزد می کنند مردم باید مراقب باشند و پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند، اما عده‌ای هستند که غفلت کرده و توجه نمی‌کنند، بعد نتیجه این می شود که هر روز افراد بیشتر به این بیماری مبتلا شده و عزیزانمان را از دست می‌دهیم، آن وقت همین افراد اعتراض دارند که چرا چنین و چنان شده است. آیا مگر مدام نمی‌گویند که اصول بهداشتی را رعایت کنید و باعث انتقال ویروس نشوید؟ امروز چیزی که می‌تواند باعث عذاب ما شود همین است که دستورات را رعایت نکنیم.

انتهای پیام/